Kies een taal
“Frankrijk houdt treinen uit Italië tegen”, stelt de Italiaanse krant Corriere della Sera vast. Op 17 april weigerde de Franse douane treinen uit Italië de grens te laten passeren, onder het motto dat het risico's zou opleveren voor de openbare orde. Tunesische migranten bezetten daarop de wegen in Ventimiglia en waren samen met Italiaanse en Franse actievoerders van plan om een “*trein van waardighei*d” te nemen. Het treinverkeer kon na een oproep van de Franse ambassadeur in Italië pas weer worden hervat, waarop Frankrijk de migranten doorliet en tegelijkertijd de geldigheid betwistte van de tijdelijke visa die door de Italiaanse autoriteiten waren afgegeven.
"Achter deze ongelukkige diplomatieke botsing gaat de clash van populisme in beide landen schuil”, schrijft Bernardo Valli in La Repubblica. “In Rome is de regering afhankelijk van een xenofobe partij [Lega Nord], waar de minister van Binnenlandse Zaken deel van uitmaakt". Tegelijkertijd staat de herverkiezing van Nicolas Sarkozy in 2012 op losse schroeven omdat kiezers zich in toenemende mate aangetrokken voelen tot het Front National. Het resultaat? Rome en Parijs “spelen met immigranten alsof zij een grote ramp zijn, alsof ze een onderwerp zijn dat wel eens stemmen zouden kunnen kosten”.
“Adieu Schengen?”
Het andere slachtoffer van deze onenigheid is het principe van vrij verkeer van personen in de EU. “Adieu Schengen?”, vraagt de Spaanse krant El País zich af in zijn hoofdartikel. Het Spaanse dagblad betreurt het dat “Frankrijk Arabische immigranten de toegang ontzegt en het verdrag van vrij verkeer van personen schendt". Op zijn beurt heeft de voorzitter van de Europese Raad, Herman van Rompuy, “een zwakke oproep gedaan om kalm te blijven en vooral om de omvang van de crisis niet te overdrijven". “Maar in werkelijkheid”, zo ligt El País toe, “heeft hij zich vergist qua crisis. Hoe moeilijk het ook is om de kwestie van de immigratie te besturen in het licht van de vele standpunten, vooral in het zuiden van Europa, die zich steeds vaker keren tegen de komst van ‘bezoekers’ in tijden van economische nood, het is toch werkelijk ernstig dat Frankrijk gewoon zijn eigen gang gaat en verdragen schendt waartoe het zich zelf heeft verplicht, zoals het Verdrag van Schengen".
”De Europese Unie beleeft duidelijk niet de beste periode in haar geschiedenis, zoals wel blijkt uit haar vergeefse en vooral retorische reactie op de democratische opstanden in de Arabische wereld", concludeert El País. Daaruit “vloeit een puur bilateraal beleid voort tussen lidstaten onderling en dat druist in tegen de Europese constructie”. “Mocht Schengen mislukken, dan moeten we ons gaan afvragen waarom er een Unie van 27 lidstaten bestaat”.
