Kies een taal
In het boek van Douglas Adams, Het Transgalactisch Liftershandboek wordt de aarde beschreven als een soort reusachtige computer die door hoger begaafde wezens is gebouwd om eeuwige vraagstukken van het universum te doorgronden. Om die reden geven deze hoger begaafde buitenaardse wezens de mensheid voortdurend ingewikkelde taken in gecompliceerde proefopstellingen op om hun capaciteiten en hun ontwikkelingspeil te toetsen.
Als deze veronderstellingen van Douglas Adams kloppen, dat dit dus de diepere zin van het menselijk bestaan is, dan zakken we met onze aanpak van de eurocrisis in de interplanetaire intelligentieranglijst ongetwijfeld een fors aantal plaatsen.
De eurozone doorloopt immers al maandenlang in stijgend tempo en steeds paniekeriger telkens dezelfde stadia in deze proefopstelling.
De zeven opeenvolgende stadia
Stadium 1: de eurolanden stellen vast dat de tot nu toe genomen maatregelen bij lange na niet voldoende zijn, de behoefte aan geld duidelijk hoger ligt dan verwacht, de toestand nog veel kritieker is dan werd aangenomen. Dus volgt…
Stadium 2: er wordt een top georganiseerd, waar absoluut een oplossing gevonden dient te worden en een doorbraak moet worden bereikt. De ernst van de situatie wordt benadrukt, er is geen sprake van een tweede kans, er hoeven geen taboes meer te zijn op ideeën en er volgen even ijdele als mediagenieke optredens waarin duidelijk wordt gezegd waar het op staat. Dit kan alleen maar leiden tot…
Stadium 3: er worden strenge bezuinigingsmaatregelen, pijnlijke ingrepen, drastische programma's afgesproken, om daarmee grip te krijgen op de schulden en aflossingen te kunnen garanderen. Vloeiende overgang naar…
Stadium 4: de harde lijn wordt betreurd, maar de wil om impopulaire maatregelen te nemen wordt geprezen. Er komt een einde aan het leven boven onze stand. De beurzen veren op, landen diep in de schulden voelen zich vernederd en betutteld, maar gaan toch akkoord, wat als een groot succes en doorbraak wordt beschouwd. Al snel begint echter…
Stadium 5: ter zake kundige economen geven in overweging dat de strenge ingrepen en bezuinigingsmaatregelen een forse rem zullen zetten op de conjunctuur. De economieën van de eurozone zullen daar zwaar onder lijden en zouden zelfs kunnen instorten. Er ontstaat grote, grote vrees voor een recessie en dan volgt…
Stadium 6: verrassend genoeg delen de ratingbureaus deze bezwaren. Ondanks de strenge bezuinigingsmaatregelen hebben zij jammer genoeg geen goed gevoel bij de hele ontwikkeling. Feitelijk helemaal geen goed gevoel, reden waarom ze helaas geen andere mogelijkheid zien dan hun verwachtingen en beoordelingen voor veel staten en banken binnen de eurozone toch nog een keer neerwaarts bij te stellen. Dit leidt tot…
Stadium 7: de kosten en lasten voor nog meer krediet en maatregelen stijgen door de slechtere waarderingen natuurlijk opnieuw aanzienlijk. Het vertrouwen in de eurozone, en dan vooral in de landen die diep in de schulden zitten, ebt weg. Als gevolg daarvan zitten ook veel banken in de problemen.
De ontwerpers kijken waarschijnlijk geamuseerd of gedeprimeerd toe
Langzaam maar zeker dringt het besef door dat de maatregelen die tot nu toe zijn genomen bij lange na niet voldoende zijn, de behoefte aan geld duidelijk hoger ligt dan verwacht, de situatie nog veel kritieker is dan werd aangenomen, waarmee…
Stadium 1 alweer een gepasseerd station is en we direct door kunnen naar…Stadium 2: er moet een top worden georganiseerd…
Het is moeilijk te zeggen of de hoogbegaafde wezens die deze proefopstelling voor ons hebben ontworpen dit nu vooral geamuseerd of gedeprimeerd bekijken. Waarschijnlijk observeren ze tamelijk onverschillig hoe de mens, en dan vooral de inwoners van de eurolanden, pogingen doet om steeds op dezelfde manier uit deze tredmolen te ontsnappen. Hoe ze uiteindelijk alleen het tempo en de intensiteit verhogen, maar verder dapper en onverstoorbaar voortdurend dezelfde reflex volgen.
Het zou kunnen dat het de hoogbegaafde wezens intussen al zodanig verveelt dat ze gewoon de testvoorwaarden gaan aanscherpen. Bijvoorbeeld door de stress voor de beide opperproefdiertjes te verhogen, bij het mannetje* door hem met een bijzonder lastige verkiezingscampagne op te zadelen en bij het vrouwtje** door de ongevaarlijke bondspresident via schandalen op een zijspoor te zetten en daarvoor in de plaats een duidelijk complexere opvolger in het spel te brengen.
Welke absurde plannen staan ons nog meer te wachten?
Misschien komen er binnenkort zelfs nog radicalere, verder strekkende plannen om de redding van de euro voor elkaar te boksen. Wie weet vragen ze van Griekenland wel om zijn kwalificatie voor het EK voetbal aan China te verkopen. Eventueel zouden andere Europa-deskundigen nog met het voorstel kunnen komen om Groot-Brittannië bijvoorbeeld in zijn geheel tegen China in te wisselen.
Velen zijn vast bereid om Griekenland te helpen. Maar dan natuurlijk wel op voorwaarde dat de Grieken een teken van goede wil tonen, bijvoorbeeld door zich ertoe te verplichten hun hele land, alle arbeidskrachten en de complete economie voor eeuwig op naam van hun schuldeisers te zetten. Misschien richt Europa ook nog een eigen ratingbureau op of komt er zelfs een ratingbureau voor ratingbureaus.
In het boek van Douglas Adams is het trouwens niet gelukt de vraagstukken van het universum te doorgronden. Integendeel, de reusachtige computer aarde wordt zelfs het heelal in geblazen om de aanleg van een extra brede rondweg rond alle gebouwen mogelijk te maken. In het kader van de eurocrisis zouden zulke maatregelen beslist overdreven zijn.
* Nicolas Sarkozy ** Angela Merkel
