Kies een taal
In Kopenhagen wacht Europa een historisch moment. Gedurende de hele klimaatconferentie van de Verenigde Naties, die van 7 tot en met 18 december plaats vindt, zullen de schijnwerpers inderdaad vooral gericht zijn op de EU. Barack Obama zal even halt houden in de Deense hoofdstad maar toont ambities die bescheidener zijn dan welke hem zouden passen als leider van het meest vervuilende land. En hoe dan ook hebben de Verenigde Staten het Kyoto-protocol over de beperking van broeikasgassen niet geratificeerd. Europa daarentegen heeft aangekondigd bereid te zijn haar steentje bij te dragen om de vastgestelde doelstellingen te behalen, ook wat betreft hulp aan minder rijke landen zodat ook zij hun uitstoot kunnen verminderen zonder dat hun ontwikkeling daardoor onder druk komt te staan.
Tot nu toe zijn de prestaties van de EU wat betreft de beperking van uitstoot achtenswaardig te noemen, zelfs al wordt deze bereikt door boekhoudkundige trucs, en ook al zijn er enkele landen – Italië en Spanje voorop - die treuzelen. Daarom heeft ze nu de gelegenheid – en de plicht – om zowel bij de onderhandelingen als bij de te nemen verantwoordelijkheden het goede voorbeeld te geven.
Het milieu is een van de zeldzame gebieden waarover het de Europeanen lukt afspraken te maken, van zich te laten horen en dus de plicht hebben te handelen. Temeer daar de publieke opinie de vereiste offers voor deze uitdaging al lang geleden heeft geaccepteerd, net als de veranderingen in levensstijl en de kosten (met name de belastingen) die deze met zich meebrengen. G.P.A.
