Wybierz język
„Z brytyjskiego punktu widzenia: zachować spokój w negocjacjach”. Takie będzie najbardziej pożądane podejście przy kierowaniu europejskim bankiem, jeśli projekt unii bankowej zostanie urzeczywistniony, donosi Süddeutsche Zeitung. Każdy kraj członkowski, któremu podlegają narodowe instytucje bankowe, będzie miał prawo wglądu do kont wszystkich pozostałych.
Aby umożliwić przewodniczącemu Komisji Europejskiej Jose Manuelowi Barroso przedstawienie 12 września zarysu propozycji dotyczącej prerogatyw scentralizowanej bankowości, dziesiątkom wyższych urzędników UE oraz komisarzowi Michelowi Barnierowi (rynek wewnętrzny i usługi), Joaquinowi Almunii (konkurencja) i Olli Rehnowi (sprawy gospodarcze i walutowe), jak to ujmuje monachijski dziennik, „pot spływał z czoła”.
Nie tylko, że zadanie jest technicznie skomplikowane. Ale dzisiaj jesteśmy świadkami prawdziwej bitwy, aby ustalić, kto będzie kierował tym organem nadzoru.
Z jednej strony – aby zapewnić sobie zadanie zaprojektowania struktur tego nowego organu – Komisja powołuje się na swoją rolę strażnika traktatów. Z drugiej, EBC pod kierownictwem Mario Draghiego nieoficjalnie twierdzi, że jest jedyną instytucją europejską, która nie utraciła wiarygodności podczas tego kryzysu. Obok tych zmagań w sprawie kompetencji wiele innych kwestii pozostaje do uregulowania:
Do końca lipca musimy zdecydować, czy organ będzie odpowiedzialny za 27 krajów członkowskich, czy tylko za 17 członków eurogrupy, czy wszystkie banki będą podlegać kontroli – jest ich w Europie około 8000 – czy jedynie te największe, i czy będzie instytucja centralna, a może zdecentralizowana sieć.
Wreszcie, jak zauważa SZ, w oczekiwaniu na orzeczenie, 12 września, Trybunału Konstytucyjnego w Karlsruhe w sprawie europejskiego mechanizmu stabilizacji, Bruksela zastanawia się, czy „Niemcy naprawdę chcą silnej władzy, która spowoduje, że utracą swoją suwerenność, czy też zmienią warunki umowy bankowej, aby opóźnić cały ten projekt”.
