Bankenunie in embryonaal stadium

Na veertien uur discussiëren, hebben de Europese ministers van Financiën een akkoord gesloten over een systeem voor bankentoezicht. Het plan behelst slechts een minderheid van de banken, maar betekent desondanks een stap verder om uit de crisis te geraken, zo is de teneur in de Europese pers.

Gepubliceerd op 13 december 2012 om 15:45

Europa gaat eindelijk zijn banken controleren”, kopt Le Monde verheugd na het akkoord dat in de vroege ochtend van 13 december getekend is door de Europese ministers van Financiën. “Een unaniem en historisch besluit over het toezicht op de Europese banken vanaf 2014.” In de tekst wordt beschreven hoe de Europese Centrale Bank direct toezicht zal houden op “instellingen met een balanstotaal van meer dan 30 miljard, die meer waard zijn dan 20% van het bbp van hun land van herkomst of die Europese steun ontvangen”, legt de krant uit. Het gaat dan om 150 tot 200 banken, van de 6.000 die er in de Europese Unie zijn gevestigd.

In zijn hoofdartikel bejubelt de krant “de grote sprong voorwaarts voor de bankenunie die er niet op gericht is conflicten uit te bannen, maar die wel het einde van de euro onmogelijk moet maken”:

Cover

Toen de Spaanse banken dreigden om te vallen in het voorjaar van 2012, drong het idee van een bankenunie zich op: om zichzelf te redden moesten de Europeanen die door de crisis gespaard werden, de failliete bedrijven er direct weer bovenop helpen. De Duitsers stelden terecht als voorwaarde dat er toezicht door de ECB moest komen op kredietverstrekkers. Die eerste stap is nu gezet. […] Het toezicht is niet meer dan een inleiding, die gevolgd moet worden door een Europees mechanisme voor het beheersen van crises en het vertrekken van noodhulp. […] De garantie van de Europese reserves zal de kroon op de bankenunie zijn. Die is wenselijk, maar wordt door Berlijn tegengehouden. Die garantie staat nog ver van ons af, net zover als een federale Unie.

Nieuwsbrief in het Nederlands

De rubriekschef Europa bij de BBC, Gavin Hewitt, is van mening dat de overeenkomst van ed ministers van Financiën “een nieuw voorbeeld is van hoe de crisis in de eurozone een nieuw Europa smeedt, niet zozeer uit vrije keuze maar uit nood, om te overleven. De te volgen koers zit sommigen echter niet lekker, en niet alleen Groot-Brittannië”. Van Duitse zijde denkt het economische dagblad Handelsblatt dat het akkoord “heel goed nieuws” is, vooral voor de belastingbetaler in de eurozone:

Cover

Het was hoog tijd om de macht van de nationale toezichthouders te beperken. Die stonden onder invloed van de politiek, die geneigd is hun banken een beschermende hand boven het hoofd te houden waardoor noodzakelijke saneringsmaatregelen uitblijven. Spanje en Cyprus zijn daar voorbeelden van. […] De Duitse belastingbetalers kunnen ook tevreden zijn. De mislukking van het Duitse toezicht op de bankensector heeft ze meer gekost dan het redden van Griekenland. Laten we hopen dat de [Europese] Centrale Bank het beter zal doen. Maar slechter kan haast niet.

Er is weinig over van het ambitieuze idee om van Europa een echte bankenunie te maken, betreurt Diário Económico in Lissabon. Dit economisch dagblad schrijft:

De EU-leiders hebben het idee van een bankenunie het hele jaar door afgeschilderd als het antwoord op de eurocrisis. Het moest het embryo zijn van een nieuwe economische en politieke unie in Europa. Maar een paar maanden later bestaat het probleem nog steeds. Het gevoel van urgentie is verdwenen, en het enthousiasme ook. Het mondjesmaat toepassen van een idee dat op papier uitstekend lijkt, zal de crisis niet oplossen, maar zal het bankentoezicht daarentegen verzwakken, in ieder geval op de korte termijn.

Volgens het dagblad El Paísstaat het akkoord over de bankenunie “bol van technische details, maar draait het in wezen altijd om hetzelfde verhaal: wie heeft de macht in handen?”. En het antwoord daarop mag duidelijk zijn: Duitsland. Nadat het land erin geslaagd was zijn lokale banken aan de Europese supervisie te onttrekken,

Cover

Drukt Duitsland er ook nog een uitgeklede oplossing voor het gemeenschappelijke garantiefonds door (die er eenvoudigweg uit bestaat de nationale fondsen te homogeniseren) en een aanzienlijke vertraging voor het fonds voor bancaire liquidatie (een mechanisme voor het zonodig opheffen van banken), dat op een bepaald moment een manier had kunnen zijn om de europroblemen via de achterdeur onder elkaar op te lossen. En ook voor de meeste andere onderwerpen is [Duitsland] erin geslaagd de einddatum op te rekken, tegen de mening van Italië, Frankrijk en vooral Spanje, het land met de grootste financiële problemen, in.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp