Kies een taal
De leider van de PDL, Silvio Berlusconi, heeft deze regeringscrisis veroorzaakt op een opvallend moment, namelijk enkele dagen voor de stemming in de Senaat waarbij hij mogelijk zal worden afgezet vanwege zijn veroordeling voor belastingfraude. De officiële reden: zijn weigering om in te stemmen met een aantal begrotingsmaatregelen, waaronder de verhoging van de btw.
Het dagblad Corriere della Sera fungeert als spreekbuis van de “gematigden” die de kern van zijn lezerspubliek - maar ook van het electoraat van Silvio Berlusconi - vormen en die "verontwaardigd" zijn over de huidige regeringscrisis. Hoofdredacteur Ferrucio de Bortoli stelt dat
de onverantwoordelijke keuze van Berlusconi en zijn getrouwen [...] de bittere smaak van ondoordachte en wanhopige manoeuvres heeft. Het leidt tot niets. Het verandert geen komma aan het gerechtelijke lot van Il Cavaliere, maar duwt het gegijzelde land enkel naar de rand van een nieuwe afgrond. De slag die de regering-Letta is toegebracht, [...] berokkent onvoorstelbare schade aan met name het electoraat van Berlusconi, dat bestaat uit gezinnen en ondernemingen. […] Het argument van Il Cavaliere - een impulsieve reactie op de overmatige belastingen -, is enkel een onzinnig excuus. Mochten er vervroegde verkiezingen komen, dan zijn de kosten van de pronunciamiento vanuit Arcore [de thuishaven van Berlusconi, red.] snel berekend: de bescheiden tekenen van herstel gaan in rook op, de grote internationale investeerders zullen nog meer op hun hoede zijn tegenover een land dat ze niet begrijpen en waar ze hun geld niet op het spel willen zetten. De kosten van de schuld zullen verder oplopen. […] Ondernemingen zullen failliet blijven gaan, en veel andere zullen niet kunnen profiteren van de tijdelijke luwte die de groei bracht. […] Het aantal banen blijft dalen. De begroting voor 2014 […] wordt door Brussel gedicteerd. De voordelen van het stopzetten van de buitensporigtekortprocedure tegen Italië, in mei van dit jaar, zullen verdwijnen. De regering die de komende verkiezingen wint, zal waarschijnlijk worden gedwongen om een onvoorwaardelijke overgave aan de trojka gevormd door de Europese Unie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds te ondertekenen.
Nieuwsbrief in het Nederlands
Ook de hoofdredacteur van La Stampa, Mario Calabresi, besluit om "basta" te zeggen tegen deze crisis, die hij “onnodig en rampzalig" beschouwt:
Het onverwachte besluit van Silvio Berlusconi om zijn ministers te laten opstappen om zo de regering ten val te brengen, is een zeer harde klap voor ons land. Een vernedering die ons in de chaos stort en ons een gebrek aan geloofwaardigheid verleent; die ons weer onder toezicht plaatst, en die de ergste vooroordelen over de Italianen bevestigt. Terwijl wij deze week alleen maar zouden debatteren over het feit dat onze grootste telecommaatschappij in buitenlandse handen overgaat en dat Alitalia binnenkort niet langer onze nationale luchtvaartmaatschappij zal zijn, worden we meegezogen in de draaikolk van de juridische problemen van één man. […] Binnen twee weken moet de begroting 2014 worden gepresenteerd: een belangrijk moment voor landen - zoals Italië - met kwetsbare overheidsfinanciën; op 15 november worden de Europese evaluaties verwacht; onze schuld is weer gevaarlijk aan het stijgen; het IMF had het twee dagen geleden nog over het gevaar dat Italië bedreigt. En wij, die zo wanhopig snakken naar een schild van bescherming en geloofwaardigheid, staan naakt en weerloos op de dag des oordeels.
In de Berlusconi-gezinde pers wordt een heel andere toon aangeslagen. Zo beschuldigt de hoofdredacteur van het dagblad Il Giornale, Alessandro Sallusti, premier Enrico Letta en zijn fiscale beleid ervan “de regering ten val te hebben gebracht”. Ook verdedigt hij de keuze van ‘Il Cavaliere’ om op te komen voor zijn eigen belangen met het oog op de volgende verkiezingen:
De politici en commentatoren hebben er weer eens niets van begrepen. Zij dachten, of vreesden, of hoopten zelfs - afhankelijk van het geval - dat Berlusconi de regering ten val zou brengen als reactie op zijn persoonlijke omstandigheden. Hij heeft het niet gedaan uit verantwoordelijkheidsgevoel, maar vooral omdat hij het enige erfgoed waaraan hij - na zijn kinderen - echt gehecht is, namelijk zijn kiezers, niet in gevaar wilde brengen. Want wat zou het lot van al zijn kiezers zijn geweest als de PDL had ingestemd met een besluit dat erop gericht was de Italianen hun geld af te pakken? […] Wij weten niet wat er gaat gebeuren als de regering-Letta eenmaal is gevallen. Maar vandaag hebben we een bevestiging: wie meer belastingen wil, kan niet door één deur met Forza Italia, de oude - maar binnenkort ook nieuwe - partij van Berlusconi.
Berlusconi heeft onlangs namelijk aangekondigd dat hij deze partij opnieuw zou oprichten en dat Forza Italia bij de volgende verkiezingen de plaats zal innemen van de PDL, die als te ongedisciplineerd wordt beschouwd. Want, zoals socioloog Ilvo Diamanti in La Repubblica opmerkt:
Berlusconi heeft nog altijd politieke consensus en - meer nog - economische en mediamacht. En die gebruikt hij: is het niet om zijn eigen keuzes door te drijven, dan wel om die van anderen te blokkeren. Het ene ultimatum na het andere. En voorheen, om de groeiende tegenstellingen binnen zijn eigen gelederen onder controle te houden. Dat is de reden waarom Berlusconi zich verzet. Tot het eind. Omdat hij vecht voor zijn politieke overleven en dat van Forza Italia. […] Daarom wil hij dat er zo snel mogelijk nieuwe verkiezingen komen. Omdat “de persoonlijke partij" van Berlusconi, sinds de oprichting in 1994 tot aan de jongste verkiezingen in februari 2013, zich altijd van haar sterkste kant heeft laten zien in tijden van verkiezingen. Om die reden heeft hij de politiek veranderd in een permanente verkiezingscampagne. En nu - om weerstand te bieden aan externe bedreigingen en aan interne spanningen binnen de partij - heeft hij nieuwe verkiezingen nodig, en wel zo snel mogelijk.
