Kies een taal
“Niets is soms zo goed als een flinke crisis. Dan komt alles naar boven waar men vroeger, toen men met het volste vertrouwen en met de beste bedoelingen aan dit langdurig project begon, nooit aan gedacht had.” Soms, zoals Dieter Wermuth in zijn blog van Die Zeit-Online stelt, is het een zaak van nood breekt wet. En het dreigend gevaar voor de eurozone zou de Europese Unie ertoe kunnen brengen een aanzet tot een economische regering te vormen.
“In het geval van de Monetaire Unie kunnen we ons niet tevredenstellen met een simpel ‘Doorgaan!’ ", betuigt Wermuth. "We hebben nieuwe waarborgen nodig, of we moeten van het project afzien. Een monetaire unie kan niet zonder een gemeenschappelijk financieel beleid, of liever gezegd een politieke unie.” Wat dit betreft verheugt de journalist zich: “de ondercuratelestelling [van Griekenland] door Brussel is een stap in de goede richting”.
De noodzaak van een gemeenschappelijk beleid
Het is een feit dat “Parijs, Londen en Berlijn nog nooit zoveel hebben gepraat over coördinatie van het economisch beleid van de Unie”, constateert commentator Bernard Guetta in Libération. “In een oogwenk hebben de speculatieve aanvallen tegen de zwakke schakels van de Unie ervoor gezorgd dat ideeën over ‘gemeenschappelijke economisch gouvernance’ op de agenda zijn gezet – een onjuiste uitdrukking waarvan het gebruik de ultieme weerstand weergeeft tegen de logische noodzaak van een gemeenschappelijke regering van een gemeenschap die al een munt heeft, instellingen, een centrale bank, verkiezingen, een parlement en een gemeenschappelijke markt, maar noch belastingwetten noch gemeenschappelijk beleid.”
Deze ontwikkeling vertaalt zich momenteel in onverwachte maatregelen. “Spectaculaire ommekeer: Duitsland wil de Grieken die krap bij kas zitten helpen”, kopt de Financial Times Deutschland. Het blad onthult dat Berlijn een Europese oplossing beoogt, maar niet uitsluit op eigen houtje te handelen inzake de eerste prioriteit: een stabiele euro.
Een ingreep van het IMF vermijden
Meer algemeen, schrijft Le Figaro, hebben de landen van de eurozone een principeakkoord gesloten voor hulp aan Griekenland, dat op de informele bijeenkomst van de Europese leiders op 11 februari in Brussel wordt gepresenteerd. “[Die redding] zou de vorm van bilaterale hulp kunnen aannemen, dat wil zeggen van buitengewone leningen van staat aan staat, onder strenge voorwaarden. De hulp van verscheidene landen wordt ingeroepen, met name van Duitsland, de grootste economie van de eurozone”.
Een andere optie die wordt bestudeerd is volgens Le Figaro “die van leengaranties ten gunste van Griekenland in het kader van een Europees fonds”. Door dergelijke maatregelen, licht Le Mondetoe, kan worden voorkomen dat Griekenland een beroep moet doen op het ervaren als een vernedering en een teken van onmacht van de Europese Gemeenschap.
Van Rompuy wil greep op de nationale begrotingen
Blijft nog de vraag wie er verantwoordelijk is voor deze economische regering in wording. The Independent wijst erop dat Herman Van Rompuy “van de financiële crisis gebruik maakt om een gedurfde poging te doen om de macht over de nationale begrotingen te grijpen”. Het Londense dagblad heeft toegang gehad tot een vertrouwelijke bijlage bij de oproep van de Europese leiders voor de vergadering in Brussel. “Of we het nu hebben over economisch beleid of een economische regering, alleen de Europese Raad kan een gemeenschappelijke Europese strategie bieden en handhaven om de groei en de werkgelegenheid te bevorderen”, schrijft de vaste voorzitter van de Raad. De crisis, voegt hij eraan toe, heeft “de zwakheden van Europa” aan het licht gebracht.
“De voorlopige begrotingen, structurele hervormingsprogramma’s en rapporten over de klimaatsveranderingen zouden gelijktijdig aan de Commissie moeten worden voorgelegd.” Zoals een bron in Brussel uitlegt, “het idee is alle Europese economieën onder toezicht te stellen. Deze week zullen er belangrijke besluiten worden genomen.”
