Kies een taal
Er is in Europa een derdewereldland dat tien miljoen inwoners telt en geen grenzen heeft. Een land, waarvan de bevolking voor het grootste deel onder de armoedegrens leeft in omstandigheden die voor de meeste Europeanen onacceptabel zijn; ze zijn slecht geschoold en het percentage werkelozen ligt aanmerkelijk hoger. Deze tweederangsburgers zijn slachtoffer van talloze vooroordelen en bijgeloof. Ze werden door de nazi’s gedeporteerd, worden nog steeds gediscrimineerd en zelfs vervolgd. Met name in Midden-Europa zijn ze het mikpunt van vreemdelingenhaat en het middelpunt van de angsten van de autochtone inwoners: Roma-zigeuners.
Hoewel de Roma vooral in deze landen soms een groot deel van de nationale bevolking uitmaken, wordt hen zeer vaak de status van nationale minderheid – en de bijbehorende bescherming – onthouden. In 2008 had het Europees Parlement een Europees beleid geëist ten opzichte van Roma, maar dat heeft nog geen resultaten opgeleverd. Toch hebben de staten er alle belang bij zich meer in te spannen voor de integratie van de Roma. Allereerst om humanitaire redenen, vervolgens uit sociale cohesie en tenslotte om economische redenen.
Uit een recent onderzoek van de Wereldbank blijkt dat de kosten van de uitsluiting van Roma alleen al voor Bulgarije, Roemenië, Tsjechië en Servië 5,7 miljard euro bedragen. Hierbij zijn tevens de verliezen gerekend die verbonden zijn aan de werkloosheid onder de Roma en de fiscale verliezen omdat hun inkomsten vaak niet belast worden. Dit onderzoek is gepresenteerd op de tweede Europese top over het Romabeleid, die op 8 en 9 april in Córdoba is gehouden. Nu zouden de zevenentwintig EU-lidstaten er goed aan doe hiermee rekening te houden op het moment dat ze hun laatste centen bij elkaar harken om hun uit de hand gelopen staatsschuld weg te werken. Gian-Paolo Accardo
