Kies een taal
Duitsland heeft geen volledig historisch besef wat betreft de crisis waarin Europa momenteel verkeert, schrijven de Britse geschiedkundige Niall Ferguson en de Amerikaanse econoom Nouriel Roubini. In een essay dat gepubliceerd is in Der Spiegel enin de Financial Times, brengen deze twee professoren van Harvard en New York in herinnering dat het in 1933 een bankencrisis was die uiteindelijk de democratische systemen in Europa ten val bracht. Ze pleiten daarom voor concrete maatregelen om een ineenstorting van de EU te voorkomen:
Hoe waarschijnlijker een chaotische Griekse exit uit de eurozone wordt, hoe hoger de druk op de Spaanse banken wordt en daarmee de kans dat een bankrun ontketend wordt [waarbij ineens grote hoeveelheden geld wordt opgenomen, nvdr] die dermate ernstig is dat de ECB aan het wankelen kan worden gebracht. Omvangrijke nationaliseringen zijn al nu al gaande in de Europese financiële wereld. Dit proces zou een totale desintegratie van de EU teweeg kunnen brengen.
Ferguson en Roubini zijn van mening dat het gezamenlijk dragen van verantwoordelijkheden de enige optie is om de schuldencrisis te lijf te gaan, door middel van een tijdelijk fonds. Ze stellen voor om directe leningen te verschaffen aan banken voor hun herkapitalisatie. Ook vinden ze dat vooral Duitsland een hogere inflatie zou moeten accepteren en zou moeten afstappen van het bezuinigingsbeleid:
De economische groei in de eurozone moet aangezwengeld worden en er moet worden afgezien van het overdreven bezuinigingsbeleid. De Europese Centrale Bank moet daarvoor zijn monetaire beleid versoepelen, de euro moet zwakker worden, en er moeten fiscale stimuleringsmaatregelen genomen worden in de kernlanden. Ook moeten er infrastructuurprojecten in gang worden gezet en de lonen beduidend worden verhoogd in de kernlanden om de consumptie te stimuleren.
Nieuwsbrief in het Nederlands
