Ze zijn overal. © Daily and Newton

De tentakels van Goldman Sachs

De belangrijke Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs, die ervan wordt beschuldigd Griekenland te hebben geholpen de werkelijke staat waarin de Griekse overheidsfinanciën verkeren, te verdoezelen en te speculeren op de Griekse staatsschuld, beschikt over een indrukwekkend netwerk van adviseurs die veel invloed hebben op de Europese leiders.

Gepubliceerd op 3 maart 2010 om 16:05
Ze zijn overal. © Daily and Newton

Het lijkt Petros Christodoulou niet uit te maken van welke kant hij complimenten krijgt. Als knapste jongetje van de klas is hij er al sinds zijn jeugd aan gewend om opgehemeld te worden. Met zijn benoeming op 19 februari tot hoofd van het Griekse Public Debt Management Agency (Agentschap voor het beheer van de staatsschuld) is Christodoulou nu tot de absolute top doorgedrongen.

Dit neemt niet weg dat deze voormalige manager Global Markets van de National Bank of Greece (NBG) centraal staat in het onderzoek dat de centrale bank van de Verenigde Staten, de Fed, op 25 februari aangekondigde. Daarbij gaat het om contracten betreffende de Griekse staatsschuld, waarbij een verband wordt gelegd tussen de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs - en andere ondernemingen - enerzijds en de Griekse regering anderzijds.

Goldman Sachs, dat zijn hoofdkantoor in New York heeft, was als adviesbank ingehuurd door de Griekse regering, terwijl het tegelijkertijd speculeerde op de staatsschuld van dat land. De Amerikaanse Fed is met name geïnteresseerd in de rol van Petros Christodoulou, die begin 2009 naast Goldman Sachs de supervisie had over de oprichting van de Londense firma Titlos, met als doel om de schulden op de Griekse balans over te hevelen naar de balans van de NBG. Voordat Christodoulou in 1998 in dienst trad bij de NBG was hij bankier bij... precies: Goldman Sachs.

De Europese poot van de "regering-Sachs"

Nieuwsbrief in het Nederlands

Deze affaire toont wel aan hoe invloedrijk het Europese netwerk van Goldman Sachs is, dat hier sinds 1985 gevestigd is. Dit dichte netwerk, dat zowel ondergronds als in het openbaar opereert, omvat bemiddelaars en getrouwen die zich dankzij hun adresboekje toegang weten te verschaffen tot de hoogste diplomatieke kringen. Deze adviseurs, die zorgvuldig worden geselecteerd en torenhoge vergoedingen ontvangen, weten tot in de kleinste details wat zich achter de schermen van de politiek afspeelt binnen de Europese Unie. Zij vinden een welwillend gehoor bij de besluitvormers, die zij in tijden van crisis rechtstreeks kunnen bellen.

Wie zijn deze mensen, die deel uitmaken van de Europese poot van de ‘regering-Sachs’, zoals de bank vanwege zijn grote invloed in Washington genoemd wordt?

De sleutelfiguur is Peter Sutherland, president van Goldman Sachs International, de in Londen gevestigde Europese dochtermaatschappij. Deze voormalige eurocommissaris voor mededinging en vroegere topman van BP is de onmisbare schakel als het gaat om de zevenentwintig EU-landen en Rusland.

In Frankrijk weet Goldman Sachs zich verzekerd van de steun van Charles de Croisset, voormalig bestuursvoorzitter van Crédit Commercial de France (CCF), die Jacques Mayoux, voormalig president van de bank Société Générale, opvolgde als inspecteur van Financiën. In het Verenigd Koninkrijk kan Goldman rekenen op Lord Griffiths, die voormalig premier Thatcher adviseerde, en in Duitsland op Otmar Issing, oud-bestuurslid van de Bundesbank en voormalig topeconoom van de Europese Centrale Bank (ECB).

Op een verdekte manier dingen voor elkaar krijgen

En dan hebben we het nog niet over de schare (vroegere) 'alumni' die inmiddels zijn opgeklommen tot de hoogste kringen waarop de bank een beroep kan doen om zijn pionnen naar voren te schuiven. De beroemdste van hen is Mario Draghi, die tussen 2001 en 2006 vicepresident bij de Europese tak van Goldman Sachs was. Tegenwoordig is hij president van de Italiaanse centrale bank, de Banca d'Italia, en voorzitter van de Financial Stability Board (FSB), het belangrijkste internationale orgaan voor stabiliteit in de financiële sector.

Verwacht echter niet dat u in de statige gangen van Goldman Sachs International beschaafde oud-diplomaten tegen het lijf loopt. Goldman doet een beroep op voormalige financiers en economen, bankiers van centrale banken of hoge functionarissen van internationale economische organisaties. Gepensioneerde ambassadeurs worden door Goldman beschouwd als aimabele mensen met een uitsluitend representatieve functie die geen directe contacten meer hebben op het hoogste niveau en niets van de zakenwereld begrijpen. De bank staat midden in de realiteit.

Een van de voordelen van dit netwerk is dat Goldman Sachs bepaalde dingen op een verdekte manier voor elkaar weet te krijgen. Zo heeft Otmar Issing in de Financial Times van 15 februari een tekst ondertekend die tegen een reddingsoperatie van Griekenland door de Europese Unie is. Issing zette zijn handtekening onder dit pamflet, maar vergat erbij te vermelden dat hij sinds 2006 internationaal adviseur is van Goldman Sachs. En dat de afdeling Trading van de bank, die tegen de eenheidsmunt heeft gespeculeerd, alles te verliezen heeft bij een Europees ingrijpen.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp