Kies een taal
Afgelopen woensdag heeft de Europese Commissie de belastingmaatregelen die de Griekse regering aankondigde om de financiën van het land op orde te krijgen, goedgekeurd. Het programma dat door premier Georges Papandreou is gepresenteerd bevat "strengere maatregelen zoals de bevriezing van de lonen in de publieke sector, een verlaging met 10% van de premies voor ambtenaren en een verhoging van de brandstofprijzen", schrijft het Griekse dagblad Kathimerini.
De zevenentwintig lidstaten zullen de uitwerking van dit plan "op de voet volgen", voorziet deze Griekse krant. Toch, oppert de Roemeese krant Dilema Veche, "is het onmogelijk om een soevereine staat, die wordt gerespecteerd vanwege zijn lidmaatschap van de EU en de eurozone, te verplichten minder uit te geven". Het risico is dat men de EU blijft beschouwen als "een goedzak, een zachtdaardige instantie, een ideale speelbal van slechteriken”, maar toch kunnen we Griekenland niet zomaar laten instorten. Dat zou, schrijft Dilema Veche, hetzelfde zijn "als twee gevangenen aan elkaar vastbinden, en ze dan wijsmaken dat de wet van de zwaartekracht op ieder van hen een ander effect heeft !"
Politieke trouw aan de eurozone
Ondertussen schrijft de krant Kathimerini : Georges Papandreou is gekozen omdat hij hoopt gaf. Maar hij heeft moeten toegeven "onder druk van de internationale markt". Rechts en extreemrechts steunen deze strengheid, maar "het is nog maar de vraag of er een hevige reactie komt vanuit de publieke opinie". En terwijl de huidige situatie van het land een bewijs is voor het "immense falen" van de regeringen van de afgelopen dertig jaar, riskeert men met het snijden in de uitgaven van de ministeries en de bezuinigingen van de parlementsbegroting dat "het politieke systeem nog wat verder verzwakt".
"Griekenland is de frontlinie van een breder gevecht om op de weg te blijven die de Monetaire Unie voorschrijft", schrijven de economen Nouriel Roubini en Arnab Das in de Financial Times. "Het politieke engagement van de landen die onder vuur liggen jegens de eurozone verflauwt niet : de grote bezuinigingen in Ierland, de pijnlijke deflatie in Portugal en de strenge aanpassingen bij aspirant-leden als Letland en Hongarije getuigen hiervan. Maar het gebrek aan politieke en fiscale eenheid, een beperkte arbeidsmobiliteit en de vrije beweging van kapitaal zorgen ervoor dat zulke maatregelen risicovol zijn voor de levensvatbaarheid van de eurozone op de lange termijn".
Portugal wil niet met Griekenland vergeleken worden
Is Spanje is het stabiliteitsplan dat door de regering van José Rodriguez Zapatero in Brussel is gepresenteerd, slecht ontvangen. Het economische beleid vereist "een daadkrachtiger politiek" en "gelovenswaardige en duidelijke signalen in de richting van hervormingen", meent El País. De krant merkt op dat de pensioenen uiteindelijk berekend zullen worden op basis van 15 jaar in plaats van de 25 jaar die eerder werden aangekondigd . Als antwoord op de Eurocommissaris voor Economische Zaken, Joaquín Almunia, die heeft gewezen op "de slechtere concurrentiepositie" en "de hoge staatsschuld" van Griekenland, Portugal en Spanje, heeft de minister van Economische Zaken Elena Salgado benadrukt dat Madrid "al sinds lange tijd zijn huiswerk heeft gedaan om uit de crisis te raken". De Spaanse staatsschuld zou in 2012 uitkomen op 74,2% van het BBP, terwijl de Griekse staatsschuld in 2010 tot meer dan 120% oploopt.
Aan Portugese zijde is "de grootste angst van de regering" werkelijkheid geworden "toen Almunia [de Europese Commissaris Economische Zaken] de vergelijking overnam die verschillende internationale analisten maakten tussen de problemen in Griekenland en die in Portugal", aldus het Portugese dagblad Público. Bovendien "heeft Almunia gezegd dat terwijl het Griekse plan ‘moeilijk maar wel uitvoerbaar‘ is, Portugal het ritme waarmee het zijn begroting verstevigt zal moeten ’opvoeren’. Dit is precies wat de Portugese regering heeft geprobeerd te voorkomen: dat Portugal en Griekenland over één kam worden geschoren”.
De NAMA moet het Ierse bankwezen saneren
De laatste van de PIGS, Ierland, heeft een andere weg gekozen. Dublin maakt zich op voor "de grootste uitdaging in ‘s lands geschiedenis", meent de Irish Independent. Met de NAMA (National Asset Management Agency, het nationale bureau voor fondsbeheer), gaat de regering van Brian Cowen een plan van 90 miljard euro opzetten om de banken te redden en de economie, een van de ergste door de crisis getroffen economieën in Europa, nieuw leven in te blazen. Voorzien van uitgebreide machtsmiddelen om grond en bouwprojecten terug te krijgen waarvoor de projectontwikkelaars het geld dat ze van de bank hebben geleend niet kunnen terugbetalen zal de NAMA leningen opkopen door obligaties uit te geven.
"Maar het zijn de Ieren die de rekening zullen betalen voor deze ‘onbetaalde schulden’ waar niemand om gevraagd heeft", merkt het Ierse dagblad op. Want de Commissie moet nog groen licht geven voor dit risicovolle project, en volgens de eerste schattingen van de NAMA naar de onroerendgoedleningen zullen de "actieve leningen met 30% korting worden overgenomen". Wat niet echt goed nieuws is voor de belastingbetaler, want "de banken zullen dus grotere tekorten hebben dan voorzien, die dan moeten worden aangevuld met meer kapitaal van... de regering".
