Kies een taal
De Koude Oorlog is verbannen naar de geschiedenisboekjes en de Sovjet-Unie, die 21 jaar geleden ophield te bestaan, is nog slechts onderwerp van interessante museumtentoonstellingen... De communistische landen hebben niets meer van doen met hun voormalige vijand, en je kunt stellen dat Rusland in 2012 voor niemand meer een bedreiging vormt. Dat verklaart wellicht de wat geringschattende houding van West-Europa, dat vindt dat zijn Oost-Europese medeburgers aan paranoïa en aan achtervolgingswaan lijden als het om Rusland gaat.
Aan de vooravond van Russische presidentsverkiezingen, die zonder twijfel Vladimir Poetinweer een plaats in het Kremlin zullen geven, zei Taavi Roivas, voorzitter van de commissie voor Europese zaken in het Estlandse parlement dat "de Estlanders de euro in 2011 met zoveel enthousiasme hebben omarmd, omdat ze daarmee weer wat meer onder de Russische invloed uit konden komen".
Of men wil of niet, Rusland is een partner waar Europa niet omheen kan en die het niet moet onderschatten. Het land is de belangrijkste gasleverancier van de EU en zijn invloed zal nog verder toenemen als de gasleidingen South Stream en Nord Stream in gebruik zijn genomen. Veel geld dat in de Europese zakenwereld is geïnvesteerd (voetbal, casino's, media enz.), is afkomstig van vermogende Russen. En Rusland is een van de geldschieters van de EU...
Een situatie die door de waarschijnlijke terugkeer van Poetin aan de macht alleen maar versterkt zal worden: Vladimir Vladimirovitch beschikt straks over de middelen om een aantal plannen te realiseren die hij de afgelopen jaren al heeft aangekondigd, zoals de oprichting vóór 2015 van een Euraziatische unie, de liberalisering van visa voor Russische staatsburgers en de herbewapening van Rusland...
Alle reden om te geloven dat er de komende jaren niets zonder Moskou zal gebeuren. Niet in de EU en ook niet in de buurlanden. De kwestie Syrië, waar een scherpe resolutie van de VN werd geblokkeerd door een veto van Rusland en China, is in dit verband veelzeggend.
Dat is de verdeel- en-heerstactiek van het Kremlin, waaraan de Europeanen zich net zo goed schuldig maken als ze hun nationale benlangen op energiegebied laten prevaleren boven gemeenschappelijke Europese belangen of als ze niet met één geluid reageren op de reële of veronderstelde militaire dreiging die van Moskou uitgaat.
"Rusland vormt een onvervreemdbaar en organisch onderdeel van Europa en de Europese beschaving. Onze burgers beschouwen zichzelf als Europeanen (...). Daarom stelt Rusland de oprichting voor van een gemeenschappelijke economische en humanitaire ruimte, die zich uitstrekt van de Atlantische tot de Grote Oceaan - een gemeenschap onder de naam Unie van Europa", kondigde Poetin eind februari aan in een artikel dat door Ria Novosti in het Engels werd gepubliceerd .
Tegenover zulke ambities kan Europa zijn wantrouwen en dedain maar beter laten varen en Rusland niet langer als een bedreiging zien maar als een partner waarmee op voet van gelijkheid kan worden gepraat.
