Kies een taal
"Zal Jean-Claude Trichet de geschiedenis ingaan als de man die de euro heeft gered of als de centrale bankier die zijn boekje te buiten is gegaan?" Met deze vraag van Le Tempsworstelt de hele Europese pers, nu de Fransman Jean-Claude Trichet de handdoek in de ring werpt na acht jaar lang het voorzitterschap van de Europese Centrale Bank te hebben vervuld. Zo is commentator Anatole Kaletsky van The Times van meningdat Trichet
"zal worden gerespecteerd omdat hij erin is geslaagd om een lage inflatie en een sterke munt in stand te houden. Maar dat steekt nogal bleekjes af bij zijn ‘erfenis’ van nationalistische spanningen, chaos in de bankensector, getouwtrek binnen de ECB en openbare debatten binnen de Europese parlementen over een ineenstorting van de euro en de staatsschulden". "Helaas voor Europa en Trichet staan zijn wens om herinnerd te worden als een ultraconservatieve bankier en zijn inspanningen om de door een Fransman aangestuurde ECB om te vormen tot een instelling die Duitser is dan de oude Bundesbank, direct in verband met de bijna-ineenstorting van de eenheidsmunt de afgelopen twee jaar", aldus de commentator die meent dat de Fransman "opstapt met het bloed van de euro aan zijn handen". – The Times
Integendeel, beweert Le Monde in Frankrijk:
“de euro is sterk, Jean-Claude Trichet kan zijn hielen lichten” en “met een glimlach vertrekken”. Het dagblad brengt in herinnering dat de politieke leiders hem nota bene “met de nek aankeken [toen hij] hen om de oren sloeg met zijn concurrentiegrafieken en hen aan het verstand probeerde te peuteren dat ze het schip ingingen. (…) Ze gingen pas overstag toen de financiële crisis kwam.” “Al tien jaar lang deed hij ons uit de doeken dat Europa met al zijn ongelijkheden op zijn ondergang afstevende. Het probleem is dat er pas in 2010 naar hem werd geluisterd,” aldus een naaste medewerker van de Franse regering. – Le Monde
In feite “sloeg de vlam pas in de pan met de Griekse crisis en het politieke communautaire drama dat daarop volgde”, aldus Le Temps.
"Aan het begin van de financiële crisis in augustus 2007 werden de banken en de economie van het continent van de ondergang gered doordat de instelling had besloten om 95 miljard euro in het Europese financiële systeem te injecteren. De Fransman wordt gewaardeerd omdat hij het gevaar dat hem sindsdien boven het hoofd hing – de ernstigste economische crisis sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog – heeft aangepakt". Maar "het Griekse debacle van begin 2010 zorgde er daarentegen voor dat hij vleugellam werd gemaakt… want hij kreeg gelijk, maar het ontbrak hem aan de middelen om de crisis op te lossen", want "noch Berlijn, noch Parijs was bereid om hem de touwtjes in handen te geven om de crisis te bezweren". "Ineens zag hij in dat de euro, ondanks de Europese leiders, gered moest worden. Dat was teveel", vertelt een adviseur van de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, die anoniem wil blijven. "Zolang de crisis Amerikaans was, ging alles goed", oordeelt de Franse topeconoom Charles Wyplosz fel. "Maar zodra de crisis Europees werd, verloor de ECB de controle. Zij nam haar verantwoordelijkheden niet en zij leek stuurloos te zijn". – Le Temps
In Spanje is Cinco Días van meningdat
"Trichet zich oprecht meer druk leek te maken om het overleven van een munt die hij koesterde alsof het zijn eigen levenswerk was, dan om de academische evaluatie van zijn monetaire beleid". Maar het economische dagblad benadrukt dat "de analisten het erover eens zijn dat de verhoging van de rentepercentages in juli 2008, aan de vooravond van de grootste recessie van de afgelopen zestig jaar, de grootste blunder van de ECB is geweest". De baas van de ECB "heeft nimmer spijt gehad van een besluit waarmee hij zich de woede van bijna de hele eurozone op de hals haalde. Zijn obsessie om de onafhankelijke positie van zijn instelling aan te tonen, is wellicht zijn slechtste raadgever geweest. Sinds 2008, toen de crisis de Atlantische Oceaan overstak en een groot gedeelte van de Europese financiële sector in de vernieling hielp, werd Trichet gedwongen om een meer defensieve houding aan te nemen. Enkel door zijn pragmatische instelling en politieke visie was hij in staat om de gemoederen te sussen en de enige communautaire persoon te worden met wie Sarkozy en Merkel rekening hielden". – Le Temps
Wanneer iemand van twee verschillende kanten fel onder vuur wordt genomen met tegengestelde argumenten, is er een grote kans dat hij op de juiste manier handelt. Dat is het schuitje waar Jean-Claude Trichet in zat”, aldus het Duitse Handelsblatt.
Nu zijn opvolger – de Italiaan Mario Draghi – voor de deur staat en het moment daar is om de balans op te maken, constateert het economische dagblad dat "de ECB zoals Trichet die aan Draghi overdraagt, geen kloon van de Bundesbank meer is, dat wil zeggen een instelling die uitsluitend op de waarde van geld gefixeerd is. Net als andere centrale banken heeft de ECB als prioritaire taak om te voorkomen dat het financiële systeem instort, ook al staat dit niet in haar statuten". "Ook is de ECB tegenwoordig geen centrale bank meer naar Angelsaksisch model, dat ondanks formele zelfstandigheid onlosmakelijk onderdeel van de politiek blijft uitmaken. Haar weg is die van het midden, want daar is zij onafhankelijk voor de kritiek van beide zijden. Haar credo is het voorkomen van ineenstorting, maar niet door problemen die alleen in de echte economie moeten worden opgelost, met een mantel van valse generositeit te bedekken". – Handelsblatt
