Kies een taal
"Wat ik voor ogen heb, is een politieke Unie": deze uitspraak van Angela Merkel in een interview met het supplement Europa, dat wordt gemaakt door zes Europese bladen, verdient in meerdere opzichten onze aandacht. De Duitse bondskanselier noemde deze doelstelling al eens tijdens het congres van haar partij, maar nooit eerder zo onomwonden en met zo'n uitvoerige beschrijving van de institutionele structuur van die toekomstige Unie.
Haar uitspraak is in de eerste plaats opmerkelijk, omdat die antwoord geeft op een vraag die al geruime tijd wordt gesteld, namelijk of de Europese leiders, en vooral Merkel zelf als meest invloedrijke onder hen, eigenlijk wel een beeld hebben van de toekomst van Europa. Hun getalm en ad-hocbeslissingen gedurende deze hele crisis lijken eerder het tegendeel te bewijzen.
In de tweede plaats, omdat door de grote aandacht voor haar nog nooit zo ondubbelzinnig uitgesproken steun, de "visie" van de Bundeskanzlerin nu in heel Europa bekend is. Om te beginnen bij haar collega's, die er niet zonder meer aan voorbij kunnen gaan, en dat brengt ons bij het derde punt: nu Merkel eindelijk heeft aangegeven waar ze heen wil met de EU, wordt het tijd dat ze het door haar geschetste "langdurige proces" in gang zet.
Dat zou echter betekenen dat Berlijn zich anders moet gaan opstellen, want de terughoudendheid waarmee wordt gereageerd op sommige maatregelen die door de partners worden voorgesteld om uit de crisis te komen - zoals de Eurobonds en de versterking van de rol van de Europese Centrale Bank en het Europese noodfonds - of de hardnekkigheid waarmee van hen zowel Diziplin als bezuinigingen worden geëist terwijl ze steeds verder wegzakken in de malaise, gaan eerder in een richting die diametraal staat tegenover die van een hechtere unie.
Als Angela Merkel er echter in slaagt haar "visie" net zo overtuigend aan haar collega's over te brengen als ze doet met de koers die moet worden gevolgd in tijden van crisis, dan zou die politieke unie er nog wel eens kunnen komen. Je krijgt haast zin om te roepen: kom maar op, Angela.
