Wybierz język
„Zapaść gospodarcza Europy rozszarpuje jej jedność”, informuje USA Today. Gazeta publikuje wnikliwe sprawozdanie dotyczące pogłębiającej się różnicy między „lepiej prosperującymi krajami UE” a ich biedniejszymi sąsiadami. Co ma się stać z nieszczęsnymi Grekami, z Irlandczykami, od których fortuna się odwróciła i którzy znowu zaczynają gromadnie emigrować, czy też z „tysiącami bezrobotnych Hiszpanów”, ci z kolei mogą „wkrótce zostać bezdomnymi”? Nad tym wszystkim zastanawia się dziennik. I jak długo mogą oni liczyć na dofinansowywanie ze strony „wściekłych” Niemców i Prawdziwych Finów, populistycznej partii północnej Skandynawii?
Jak to zauważył Herman Van Rompuy, Europa znalazła się w takiej sytuacji, że nie jest już w stanie dalej płacić na swój model społeczeństwa opiekuńczego. Co gorsza, jej dolegliwości związane z zadłużeniem mogą doprowadzić do efektu domina, czyli ‒ „gdy greckie banki padną, to francuskie banki padną, a wtedy, to amerykańskie banki padną…”. Washington Post, kiedy zauważa, iż „kopanie puszki wzdłuż drogi” było, jak dotąd, jedyną odpowiedzią na wszystkie problemy, tylko tę mroczną wizję podziela. I, jak ostrzega gazeta, „dzień europejskiego rozrachunku za kryzys finansowy jest już blisko”. Rządy krajów członkowskich UE „będą musiały znaleźć wspólną płaszczyznę i to szybko, bo jeśli nie, to pani Merkel i pan Sarkozy oraz ich koledzy zapiszą się w historii jako ci przywódcy, którzy doprowadzili Europę i świat na skraj gospodarczej przepaści – i jeszcze dalej”.
