Kies een taal
"Begrotingsverdrag ontworpen om Iers referendum te voorkomen",kopt Irish Times. Een anonieme EU-functionaris vertelde het Ierse dagblad dat het begrotingsverdrag dat op maandag 30 januari door 25 landen werd ondertekend, "bewust zodanig is opgezet" dat landen geen referendum meer kunnen houden in geval van een nieuw EU-verdrag en dat terwijl volgens de Ierse wet alle deze nieuwe verdragen aan een nationale volksraadpleging moeten worden onderworpen. Dit zou zo zijn bepaald om te voorkomen dat het scenario van 2009 zich herhaalt. Toen werd namelijk het Verdrag van Lissabon in een referendum verworpen waardoor de inwerkingtreding van dat verdrag werd vertraagd.
De functionaris gaf toe dat het heel goed mogelijk is dat het besluit om al dan niet een stemming te houden uiteindelijk door het Ierse hooggerechtshof zal worden genomen, maar betoogde dat een referendum "niets van doen heeft met democratie". Irish Times meldt:
Het is niet volstrekt helder welke onderdelen van het verdrag op de wensen van de regering zijn afgestemd, maar wel is bekend dat Ierse ambtenaren zich er sterk voor hebben gemaakt nieuwe, strengere maxima voor schulden en tekorten in de wetgeving te mogen opnemen en buiten de grondwet te mogen houden.
Nieuwsbrief in het Nederlands
Niettemin staan de Ierse oppositiepartijen, waaronder Fianna Fáil en SinnFéin, te popelen om de nieuwe regels bij de rechter aan te vechten om zo een stemming af te dwingen, schrijft Irish Examiner. In het Ierse parlement wordt over dit onderwerp momenteel heftig gediscussieerd.
Arthur Beesley, Europa-correspondent voor Irish Times, merkt op dat Ierland "niet onbekend is" met "bemoeizuchtig toezicht van buitenaf op binnenlandse aangelegenheden" sinds de financiële injectie van 85 miljard euro uit de koker van EU/ECB/IMF. Hij vreest echter dat Ierland met het nieuwe verdrag dit toezicht "voor altijd" krijgt opgedrongen.
Dat je in een noodsituatie waarin de staat geen toegang meer heeft tot particuliere schuldenmarkten, gedwee de bikkelharde eisen van de trojka opvolgt, is tot daar aan toe. Het is echter iets heel anders te aanvaarden dat de handen van toekomstige regeringen gebonden zullen zijn door de groeiende verplichtingen van Ierland aan Europa – zelfs wanneer de staat opnieuw op eigen benen kan staan.
Beesley suggereert ook dat als door het nieuwe verdrag referenda worden verworpen, dit "de terugkeer van Ierland op de markten ernstig zou belemmeren".
Belangrijker nog is het feit dat landen die het pact niet binnen dertien maanden ratificeren, niet langer recht hebben op bijstand uit het permanente noodfonds van de EU. Waarnemers zullen wellicht concluderen dat er een luchtje zit aan deze bepaling, die door Duitsland is bedacht.
