De nieuwe commissie bij de inwijding door het Europees Parlement, op 9 februari in Straatsburg. Op de voorgrond: Catherine Ashton en José Manuel Barroso. (AFP)

Commissie slachtoffer van vaag bestuur

Nadat het Europees Parlement op 9 februari jl. groen licht gaf, kan de Europese Commissie in de nieuwe samenstelling binnenkort aan de slag. Maar de onduidelijkheden rondom de vorming van de Commissie en de weinig transparante verdeling van de verantwoordelijkheden tussen de Commissarissen onderling dreigen het functioneren van de Commissie te ondermijnen, stelt de Roemeense krant România liberă.

Gepubliceerd op 10 februari 2010 om 15:30
De nieuwe commissie bij de inwijding door het Europees Parlement, op 9 februari in Straatsburg. Op de voorgrond: Catherine Ashton en José Manuel Barroso. (AFP)

De Commissie is altijd al een hybride instelling geweest, waarvan de identiteit pas nauwkeuriger werd gedefinieerd ten opzichte van het Europese parlement en de lidstaten nadat het Verdrag van Lissabon in werking trad. Als authentiek uitvoerend orgaan benadert de Commissie tegenwoordig meer het idee van een heuse Europese regering. Het enige probleem is dat er geen commissaris voor Defensie werd benoemd. De EU-landen hebben echter nooit een gemeenschappelijk defensiebeleid willen voeren en het ziet er niet naar uit dat ze dat alsnog van plan zijn.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat het Europese Parlement uiteindelijk groen licht heeft gegeven aan de Commissie Barroso II, waarbij voorzitter José Manuel Darrão Barroso nu aan zijn tweede ambtstermijn van vijf jaar begint. Alle 26 commissarissen die het team rond Barroso vormen werden aangenomen, met 488 stemmen voor, 137 tegen en 72 onthoudingen. Ze blijven tot oktober 2014 in functie.

De gezamenlijke stem van de voornaamste partijen, conservatieven, sociaaldemocraten en liberalen, heeft tot heftige kritiek geleid bij de tegenstanders van Barroso, die de onduidelijkheden aan de kaak stellen waarmee de Commissie en de totstandkoming daarvan is omgeven. Zo sprak de leider van de Groenen, Daniel Cohn-Bendit over een "coalitie van hypocrieten", die voor een besluiteloze Commissie zonder visie hebben gestemd. "*De heer Barroso heeft deze Commissie zo gemodelleerd met het idee dat je moet verdelen om te heersen", zei hij. "Hij heeft de portefeuilles verdeeld zonder daarbij rekening te houden met de vaardigheden van de kandidaten. Erger nog, hij heeft commissarissen die op hun eigen terrein goed werk leverden naar andere posten gedirigeerd*". Vanwege de tamelijk onduidelijke verdeling van de verantwoordelijkheden dreigt het nieuwe uitvoerende orgaan volgens Cohn-Bendit dan ook te worden verscheurd door een interne strijd om de macht in plaats van dat het als team aan de slag gaat. Een groot aantal afgevaardigden, die onder druk van de eigen partij voor de Commissie hebben gestemd, deelt die kritiek. Een voorbeeld van het gebrek aan duidelijkheid bij de verdeling van de functies is dat de verantwoordelijkheden van de drie commissarissen op een aantal terreinen van het buitenlands beleid van de EU elkaar nu blijken te overlappen, te weten van Catherine Ashton (Hoge Vertegenwoordiger voor het Buitenlands Beleid), Kristalina Georgieva (Internationale Samenwerking) en de heer Barroso zelf.

Een ander gezichtspunt

Nieuwsbrief in het Nederlands

Barroso heeft "tact en bedrevenheid"

"José Manuel Barroso heeft heel wat kritiek over zich heen gehad en eisen moeten aanhoren" aldus Público in een hoofdartikel, "maar dat is inherent aan het functioneren van het Europees parlement dat nu eenmaal een politiek speelveld is geworden. Hij heeft echter een goed evenwicht gevonden tussen de voornaamste Europese politieke stromingen, tussen ouden en nieuwe commissarissen, tussen grote en kleine landen en tussen nieuwe en oude lidstaten. Wat moeizaam begon – zijn kandidaatstelling voor een tweede termijn riep veel aarzelingen op - wordt uiteindelijk tot een goed einde gebracht.

Barroso heeft zich er doorheen geworsteld met een tact en bedrevenheid die we van hem gewend zijn. En wat betreft de twee andere Europese topfuncties, die concurrentie voor hem hadden kunnen betekenen, heeft hij qua keuze geluk gehad: Herman Van Rompuy en Catherine Ashton zijn geen zwaargewichten die hem in de schaduw zouden kunnen stellen. Nog niet, althans.

Hij heeft alle kaarten in handen om de Commissie haar leiderschap terug te geven dat ze langzamerhand heeft verloren tijdens de vorige ambtstermijn. Hij heeft geen excuses meer, en hoeft niemand meer iets te bewijzen. Het is nu de taak van Van Rompuy, en niet van Barroso, om tot consensus te komen binnen de Europese Raad. Nu moet nog blijken of hij niet alleen tactvol is, maar ook een behendig strateeg. Voor Europa is dit te hopen".

Público (ingekorte versie)

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp