Kies een taal
In het satirische dagblad Le Canard Enchaîné werd woensdag 3 november vermeld dat de Franse binnenlandse veiligheidsdienst opdracht zou hebben gekregen van de Franse president Nicolas Sarkozy om “persmedewerkers die zich bezighouden met een onderzoek dat een negatief licht kan werpen op hem of iemand uit zijn omgeving, in de gaten te houden”. Het dagblad licht toe dat het hoofd van de geheime dienst, die zich liever bezig zou houden met het bestrijden van terrorisme, deze taak zou hebben opgedragen aan een speciale unit die voor deze gelegenheid op poten zou zijn gezet.
Tot op heden heeft de Franse pers nog niet gereageerd op de openbaarmaking die vooraf is gegaan aan een reeks diefstallen van computers van journalisten die onderzoek deden naar de zaak Bettencourt, een financieel-politiek schandaal waarbij ondermeer de minister van Arbeid, Eric Woerth, en de erfgename van de groep L’Oréal betrokken zijn. Enkele weken hiervoor had het Franse dagblad Le Monde een klacht ingediend voor schending van geheimhouding van bronnen nadat de inlichtingendienst was ingezet om achter de bron te komen die een van de betreffende journalisten zou hebben gebruikt. Libération wijst erop dat de inlichtingendienst het afgelopen voorjaar is ingezet om erachter te komen waar de geruchten vandaan kwamen die beweerden dat de echtgenote van de president, Carla Bruni, een minnaar had.
In Roemenië is sprake van een dergelijke polemiek. In de pers wordt veel geschreven over telefoon afluisteren waarbij politici en zakenlui betrokken zouden zijn. “Afluistermethodes van de ene naar de andere dictatuur” kopt Jurnalul Naţional. Het dagblad wijst erop dat deze spionagetechniek een lange traditie kent in het land en vooral tijdens het communisme werd gebruikt om “van uur tot uur het patriottisme en de toewijding [voor het communisme] te peilen”. Verder vermeldt Jurnalul Naţional in algemenere zin dat “afluisteren een rol gaat spelen als een macht plaatsneemt “ want de obsessie van toezicht houden is kenmerkend voor grote centrale mogendheden. Zo is in Roemenië en “ondanks de nieuwe generaties, het afluisteren achter deuren nog steeds aanwezig in de genen van de Staat.”
