Kies een taal
De Duitse pers lijkt niet uitgesproken te raken over de toekomst van de democratie in Europa. Naar aanleiding van het noodlottige plan van de Griekse premier Papandreou om een referendum te organiseren publiceerde Frankfurter Allgemeine Zeitung een artikel (overgenomen door Presseurop onder de titel "Democratie met junkstatus") over devernietiging van de democratie in Europa. De Duitse filosoof Jürgen Habermas reageerde hierop met een opiniestuk in dezelfde krant.
De kop van het artikelluidt: “Redt de waardigheid van de democratie”. De Griekse premier Giorgos Papandreou zou:
"(...) het type politicus belichamen, dat kapot gaat aan de groeiende kloof tussen de wereld van de financiële experts en die van de burgers. Beiden drijven uiteen – aan de ene kant de systeemeisen van het verwilderde financiële kapitalisme, dat de politici zelf van de leiband van de reële economie hebben losgemaakt, en aan de andere kant het geweeklaag over de oningeloste belofte van sociale gerechtigheid, dat hen uit de wegkwijnende levenswereld van hun democratische electoraat toe schalt."
In tijden van crisis zou volgens Habermas de middenweg geblokkeerd zijn. De politici moeten dan kleur bekennen en de getroffenen betrekken bij het besluitvormingsproces.
"Dat is niet louter een kwestie van democratie, hier staat de waardigheid op het spel. (...) De Griekse catastrofe is echter een duidelijke waarschuwing voor de post-democratische weg, die Merkel en Sarkozy zijn ingeslagen. Een machtsconcentratiet bij een intergouvernementeel comité van regeringsleiders, die de nationale parlementen hun akkoorden door de strot duwen, is de verkeerde weg."
Europa zou veel meer gebaat zijn met een nieuwe grondwet, waarin de burgers de toon aangeven, schrijft Habermas in zijn pleidooi.
Sindsdien is de opwinding zeer groot. Columnist Jan Fleischhauer vanDer Spiegel Online sist Habermas, de “grootste zware intellectueel van het betere Duitsland”, toe dat hij:
"(...) In tegenspraak met zijn reputatie als koele denker duidelijk in het kamp van de apocalyptische hysterici thuishoort. In zijn weergave van de eurocrisis is de politiek allang vermorzeld door de raderen van de economie; en zijn politici verworden tot de bereidwillige handlangers van het 'verwilderde financiële kapitalisme.' Wat de concrete eisen betreft, vergaat het Habermas niet veel beter dan de activisten van Occupy Wall Street, die niet veel meer te melden hebben dan de vage notie dat het geld op een of andere manier anders moet worden verdeeld. Feitelijk heeft deze hele retorische krachtsinspanning slechts ten doel de politiek van haar verantwoordelijkheid te ontslaan, om voor de voortzetting van de politiek van de gemakzucht de vrije hand te hebben."
