Een financiële storm ruïneerde de inkomsten van velen. We werden getroffen door de pest in de vorm van de Mexicaanse griep. En in plaats van een kikkerplaag is het tien dagen later nog steeds pijnlijk te bedenken dat de Fransen op weg zijn naar de Wereldbeker, geleid door Thierry Henry's reusachtige hand. En toen trad natuurlijk onze eigen Nijl – de Shannon – buiten haar oevers en overspoelde mensen in het hele land met ellende.
Wat zullen we hierna krijgen? God liet de Egyptenaren destijds drie dagen in het donker zitten. Met de manier waarop de industriële relaties hier verlopen kan het nog wel eens slechts een kwestie van tijd zijn voordat de werknemers van de Ierse elektriciteitsmaatschappijen uit sympathie met het lot van hun collega's in de publieke sector hetzelfde met Ierland zullen doen.
Daarna komen de zweren. Budget Travel (een Ierse reisorganisatie) ging deze week failliet, en liet 747 klanten achter in het buitenland. Dacht u nou echt dat dat Boeing-nummer toeval is? Het is een teken. Nu de traditionele Ierse methode voor het krijgen van zweren – naar Spanje vliegen om daar veertien dagen lang, tien uur per dag in olie gedrenkt in de zon te liggen bakken – steeds moeilijker wordt, kunnen we snikhete zomers tegemoet zien die passen bij de woeste overstromingen.
De vraag die we moeten stellen is: waaraan hebben we dit verdiend? Hebben we iets verkeerd gezegd? Worden we gestraft? Het mooie van het wonen in een land dat gebouwd is op fundamenten van katholiek schuldgevoel is dat we niet verlegen zitten om een antwoord op de vraag “Wat is er mis met ons?”. We moeten het juiste antwoord echter nu wel snel vinden – veel meer van deze ellende kunnen we niet aan.