Nieuws Verenigd Koninkrijk
De Europese "Union Jack" (Beeld: Presseurop)

Roep om soevereiniteit is grootspraak

Tegenstanders van het Verdrag van Lissabon hebben hebben lang volgehouden dat het verdrag het einde zou inluiden van de nationale regeringen. Maar als het op kwesties als financiën, het bankwezen en overheidsdiensten aankomt, lijkt soevereiniteit ineens niet zo belangrijk te zijn voor de eurosceptici, aldus Seumas Milne in The Guardian.

Gepubliceerd op 6 november 2009 om 17:16
De Europese "Union Jack" (Beeld: Presseurop)

Elke keer dat de Europeanen de kans kregen om zich uit te laten over dit bastion van macht en privileges dat gevrijwaard is van elke verantwoordelijkheid en gunstig gezind is ten opzichte van grote bedrijven, hebben ze het afgekeurd – of, in het geval van Ierland, werden ze gedwongen om te stemmen totdat ze het goede antwoord gaven. En nu opnieuw hebben de Europese elites lak gehad aan de publieke opinie en het systeem opgedrongen wat ze zelf wilden.

Nu het Verdrag van Lissabon geratificeerd is, probeert Cameron de herinnering uit te wissen aan zijn garantie door een nieuwe belofte te doen: om een harde strijd te leveren om de vrijheden van de authentieke Engelsen terug te winnen en de Brusselse macht terug te pakken op het gebied van sociale wetgeving, werkgelegenheid en justitie. Bovendien heeft hij beloofd een nieuwe wet door het parlement te loodsen waardoor elke grondwettelijke verandering die in Europa bekokstoofd wordt per referendum aan de Britten zal moeten worden voorgelegd.

Beloftes van Cameron zijn grootspraak

Dit is slechts grootspraak. Er staat namelijk geen enkele andere grondwettelijke verandering op het programma. En eerlijk gezegd beschikt Londen al over een clausule waardoor het onder de bepalingen van Lissabon inzake immigratie en justitie kan uitkomen. En over het idee dat een conservatieve regering zijn nek zou uitsteken over dat aspect van de Europese Unie dat nu net vrij populair is in Groot-Brittannië, zouden zelfs de meest fanatieke nationalisten zich nog eens achter de oren krabben. Zou Cameron nu echt de strijd aanbinden tegen vier weken vakantie, gelijke rechten voor parttime werknemers en ouderschapsverlof die Brussel biedt in ruil voor het aanvaarden van de eenheidsmarkt?

Nieuwsbrief in het Nederlands

Het is misschien niet verbazingwekkend dat de conservatieve leiders het nodig vonden om hun Eurosceptische partij te verleiden door af te zien van een coalitie met Europese centrumrechtse partijen ten gunste van een alliantie met marginaal extreemrechts. Zo moeten ze hun uiterste best doen om hun banden met politici als de Pool Michal Kaminski te behouden, een bewonderaar van generaal Pinochet waarvan iedereen weet dat hij een fascistisch en antisemitisch verleden heeft, of de leiders van de Letse partij voor Vrijheid en Vaderland, die wil dat veteranen van de Waffen-SS pensioengerechtigd zijn.Maar ondanks dat ze hoog van de toren blazen, is er heel wat andere Brusselse bemoeienis waar de conservatieven nauwelijks moeite mee lijken te hebben. Dat het verdrag van Lissabon het liberaliseren en privatiseren van de nutsbedrijven – de transportsector en de energie staan nu op het programma – als doelstelling in de grondwet opneemt, lijkt hen nauwelijks te deren.

Rol EU in Brits banksysteem toegejuicht

Net zoals George Osborne, de minister van financiën van het schaduwkabinet, zich niet heeft beklaagd over de volkomen publiekelijke inmenging in het Britse banksysteem van Neelie Kroes, niet gekozen Europees commissaris voor de concurrentie. De Nederlandse voorstandster van de vrijhandel bijgenaamd Steely Neelie (Stalen Neelie) heeft de verkoop van honderden uiterst winstgevende dochterondernemingen en verzekeringsmaatschappijen opgelegd, in ruil voor de goedkeuring door Brussel van het toekennen van een tweede gigantisch bedrag ter ondersteuning van de deels genationaliseerde Royal Bank of Scotland en Lloyds Banking Group. Osborne heeft deze schokkende inmenging van de zo verachte Brusselse bureaucraten niet gehekeld, nee, hij heeft de rol van de EU toegejuicht en luidkeels kenbaar gemaakt dat hij altijd al had gezegd dat de banken te groot waren en er meer concurrentie moest komen.

In werkelijkheid zullen deze verplichte afstotingen wellicht geen noemenswaardige concurrentie met zich meebrengen binnen de buitensporig geconcentreerde Britse banksector. Wel zouden ze bedrijven als Santander en Virgin de gelegenheid bieden stevige winst te boeken. Blijft het feit dat de regering eens te meer bezig is miljarden ponden te injecteren in banken die haar feitelijk toebehoren maar die ze weigert te controleren en beheren uit naam van het openbaar belang.

Veel te lang is de kritiek op de Europese Unie gebaseerd geweest op een chauvinistisch en onecht euroscepticisme dat geen oog had voor de neoliberale belangen die voor de ontwikkeling ervan hebben gezorgd. De praatjes van Cameron over ‘veto-referenda’ en een wet die de overdracht van meer macht aan de EU onmogelijk maakt verandert hier niets aan. Net als New Labour gaan de Tories akkoord met inleveren van democratische of nationale onafhankelijkheid wanneer het gaat om macht van multinationals of van de Verenigde Staten.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp