Nieuws Postkolonialisme
Kinshasa, 29 juni. Scholieren van de Belgische school wachten op de komst van de Belgische Koning Albert II.

Valt er wat te vieren in Congo?

In de Democratische Republiek Congo wordt vijftig jaar onafhankelijkheid gevierd. Een gelegenheid bij uitstek voor de Europese pers om zich af te vragen wat de toekomst is van dit land, symbool van de kolonisatie op het Afrikaanse continent.

Gepubliceerd op 30 juni 2010 om 14:52
Kinshasa, 29 juni. Scholieren van de Belgische school wachten op de komst van de Belgische Koning Albert II.

Vandaag viert de Democratische Republiek Congo dat het land vijftig jaar geleden onafhankelijk werd en ontvangt bij die gelegenheid zijn voormalig kolonisator, België. In Le Soir schrijft de Congolese (toneel)schrijver Lye Yoka dat "Koning Albert II in de hoofdstad Kinshasa aankomt in een uitgeput land dat echter bezig is aan zijn herstel, dat overeind blijft, dat zich probeert te ontdoen van de oorlogsellende en dat zich ondanks alles feestelijk heeft opgesmukt". Yoka herinnert er ook aan dat de sfeer na de recente moord op Floribert Chebeya, een voorvechter van de mensenrechten, veel somberder is geworden.

Het kader van deze feestelijkheden gaat echter verder dan de relatie tussen Belgen en Congolesen. Want dit land "*belichaamt veel historische en actuele problemen van Afrika*", schrijft het Britse dagblad The Independent, dat gewag maakt van de steun van het Westen aan dictator Mobutu tijdens de Koude Oorlog, van de burgeroorlog, die tussen 1998 en 2003 leidde tot de dood van 3 miljoen mensen en van de 'vloek' van de natuurlijke rijkdommen van het land, waar door veel buitenlandse mogendheden begerig naar wordt gekeken.

Na 50 jaar onafhankelijkheid is de tijd voor België, Europa en het Westen wel gekomen om de balans op te maken. "De analyse is intussen bekend", schrijft de Vlaamse krant De Standaard. "Het kolonialisme leidde tot een ontwrichting van inheemse structuren, België bereidde de Congolezen niet voor op een te snelle onafhankelijkheid en deed er nadien alles aan om zijn economische greep op de oud-kolonie te rekken". Maar tegenwoordig, voegt het Vlaamse dagblad eraan toe, "*is de kolonisatie voorbij, net als de Koude Oorlog, en de toekomst begint elke dag. Als Nelson Mandela was blijven hangen in het verleden van de apartheid, was het land al een ruïne geweest en had Zuid-Afrika vandaag het wereldkamioenschap voetbal niet kunnen organiseren. Het is zeer kolonialistisch om te denken dat het kolonialisme 50 jaar later een Congolese renaissance onmogelijk maakt. Die herleving is mogelijk, maar zal in de eerste plaats afhangen van de Congolese politici en de bevolking zelf*".

Schrijver Lye Yoka onderscheidt "*twee wezenlijke uitdagingen: enerzijds dat de Democratische Republiek Congo zich moet gaan profileren als een uitgebalanceerde regionale mogendheid die wordt gerespecteerd en aanzien geniet. En anderzijds dat een voormalige koloniale macht is veranderd in een partner zonder complexen, omdat het land in het reine is gekomen met zichzelf, ondanks zijn gedachtegoed, en verzoend met de ambities van een Europa dat heel wat socialer en gastvrijer is"*.

Nieuwsbrief in het Nederlands

Op dit vlak staat Europa echter niet langer alleen: "*Belgen zijn zich bewust van het feit dat hun voormalige kolonie bezig is om zijn positie als opkomende mogendheid in te nemen", constateert Le Soir. "Een meerderheid van Afrikaanse landen is bij de feestelijkheden aanwezig, maar bijvoorbeeld ook een man als president Lula van Brazilië, voor wie de Congolese president Kabila grote bewondering koestert*". Uiteindelijk, zo luidt het commentaar van The Independent, "is regionale samenwerking nog wel het beste waar Congo op mag hopen. Congo is een Afrikaanse ramp en alleen Afrika is dan ook in staat om haar volk dat al zo lang lijdt de kans op een betere toekomst te geven."

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp