Wybierz język
Symbole, symbole. 14 lipca były premier polski Jerzy Buzek został pierwszym przewodniczącym Parlamentu Europejskiego pochodzącym z krajów dawnego bloku sowieckiego. To wydarzenie spełnia nadzieje i marzenia zrodzone przed 30 laty w polskich stoczniach – cieszy się warszawska Gazeta Wyborcza. Ale zauważa także – „dawni członkowie Unii Europejskiej będą na podstawie efektów jego działalności oceniali, czy nowi są już dostatecznie europejscy, czy mają podobny do nich sposób myślenia”.
Minęły dwa dni, a dwóch byłych prezydentów polskich – Lech Wałęsa i Aleksander Kwaśniewski – jeden czeski – Vaclav Havel i inne osobistości z tego regionu opublikowały listdo Baracka Obamy. „Prosimy, żeby o nas nie zapominać i chronić nas przed Moskwą” – tak, z grubsza biorąc, napisali i ponowili życzenie, by na ich ziemiach zainstalowano tarczę antyrakietową, co było już dogadane z Amerykanami, ale nieuzgodnione w obrębie Unii Europejskiej. Jakby ci ludzie, symbolizujący drogę ich krajów ku demokracji i Unii Europejskiej, czuli, że zachodnie stolice kontynentu nie podzielają ich trosk.
Stara Europa, nowa Europa. Rozróżnienie dokonane przez Donalda Rumsfelda, byłego amerykańskiego sekretarza obrony, wciąż jest weryfikowane, czy spełnia się marzenie, że za wyborem Polaka na kluczowe stanowisko w Unii nie ma żadnych ukrytych intencji, czy rzeczywiście z Pragi, Paryża, Londynu i Berlina świat wygląda tak samo i czy widzenie tego, o co toczy się gra, jest wystarczająco wyraźne, by nie sprawiać wrażenia, że tylko Ameryka jest zdolna do działania.
Podczas gdy Javier Solana, szef raczkującej dyplomacji europejskiej, zapowiada swoje odejście, dałoby się może na jego miejsce znaleźć Europejczyka zdolnego mówić w imieniu wszystkich, od Wschodu po Zachód.
