Wybierz język
„Europa bez granic” – tak brzmiało jedno z haseł czeskiej prezydencji UE, która właśnie dobiegła końca i której dorobek ocenić należy jako bardzo skromny. Istnieją dwa rodzaje granic. Granice zewnętrzne Unii nie zostały jeszcze ostatecznie określone i wciąż stanowią przedmiot ożywionych dyskusji. Na granice między krajami członkowskimi nie powinniśmy zanadto narzekać. A oto kilka dowodów.
Po pierwsze od 1 lipca obowiązują telefonię komórkową górne limity stawek za połączenia i esemesy, dzięki czemu 500 milionom Europejczyków, bez względu na to, gdzie się właśnie na terenie Unii znajdują, łatwiej będzie się ze sobą kontaktować.
Po drugie, dzień wcześniej, 30 czerwca, niemiecki Trybunał Konstytucyjny uznał za zgodną z prawem dokonaną przez Niemcy ratyfikację traktatu lizbońskiego, pod warunkiem jednak, że nowa ustawa określi i zapewni na przyszłość kompetencje parlamentu krajowego.Jak pisze Tageszeitung, wyrok ten „wpisuje się w nacjonalistyczny klimat, jaki odnotowuje się obecnie w innych krajach członkowskich”. Ponadto stawia po raz kolejny na porządku dziennym kwestię związku między obywatelstwem państwowym a obywatelstwem europejskim.
I wreszcie, holenderski rząd bada możliwość wprowadzenia kursów integracyjnych dla imigrantów przybyłych z innych krajów Unii, podobnych do tych, z których korzystają już cudzoziemcy „pozaunijni” – donosi Gazeta Wyborcza.Przynależność do jednej i tej samej Europy oraz ruchliwość migracyjna obywateli i pracowników poszły w zapomnienie. Jak podkreśla polski dziennik, w dobie kryzysu narastają obawy przed tym, że cudzoziemcy zabiorą miejsca pracy należne miejscowym.
Prezydencja szwedzka, która rozpoczęła się 1 lipca, uznaje za jeden ze swoich priorytetów przystąpienie Turcji do Unii – sprawę związaną z zewnętrznymi granicami Wspólnoty. Warto jednak, by pamiętała o haśle czeskim, i zamieniła je w rzeczywistość.
