L’Unità
Rzym
55 500
<!--
/ Font Definitions /
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:238;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
/ Style Definitions /
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
Dziennik „założony przez Antonia Gramsciego w 1924 roku”, o czym z dumą przypomina się tuż pod tytułem, był do 1991 r. organem Włoskiej Partii Komunistycznej, a obecnie nadal łączą go z lewicą mocne więzy. Po wprowadzeniu na rynku włoskim mody na produkty kulturalne dodawane do gazety i sprzedawane wraz z nią (filmy, książki, itd.) L’Unità przechodziła czarny okres; w 2000 roku zbankrutowała i nie ukazywała się przez osiem miesięcy. Od 2008 r. jest własnością Renato Soru, właściciela dostawcy usług internetowych Tiscali. W tym samym roku gazeta zmieniła format na minitabloid i przebudowała swoją stronę internetową.