
Volgens Le Soir is het voornamelijk ” het Frans-Duitse koppel dat in een crisis verkeert!”. ”We protesteren wel vaak tegen dit Frans-Duitse”bestuur”, maar de slechte verstandhouding boezemt ons desondanks angst in. Want als Parijs en Berlijn geen goede verstandhouding hebben, als ze niet op één lijn zitten, komt er in Europa niets van de grond”. ”De laatste keer dat ze samen werden gezien in Brussel zwoeren ze om ”hand in hand” te werken om Griekenland en de euro uit de problemen te helpen”, schrijft Le Figaro op zijn beurt. En : ”zes weken later staan de Franse president Nicolas Sarkozy en Angela Merkel voor de uitdaging tot een normale verstandhouding te komen, om hun belofte waar te maken en om de tamelijk sceptische markten te overtuigen”.

Vanuit Midden-Europa gezien, onthult het debat over de crisis van de euro ”het verschil in behandeling tussen het Zuiden en het Oosten”, schrijft Jacques Rupnik in een opiniestuk in zowel de Zwitserse krant Le Temps als de Tsjechische krant Hospodářské noviny. De Frans-Tsjechische politicoloog is van mening dat de landen van Midden-Europa die hebben moeten vechten om met de monetaire unie mee te doen nu onder de crisis zullen gaan lijden ”zonder hier debet aan te zijn”, want de criteria voor toekomstige Oost-Europese kandidaten zullen ”des te strenger zijn, omdat de zuidelijke landen er niet aan hebben voldaan”.
"Ruzies, verdeeldheid en gevit, zonder ook maar een greintje coördinatie of strategie"
De sanering van de publieke financiën van de zuidelijke landen zal ten koste gaan van de uitbreiding van de eurozone naar het oosten. Hierdoor, concludeert Rupnik, is het zeer waarschijnlijk dat de landen van Midden-Europa zich achter Angela Merkel scharen.
Il Sole 24 Ore voorziet dat de uitkomst van de top ”naar alle waarschijnlijkheid zal eindigen in een overeenstemming met een dubbele oplossing voor Athene: een tegemoetkoming van het IMF die financieel wordt ondersteund door de eurolanden”. Een compromis, schrijft dit Italiaanse economische dagblad, waarbij ”Griekenland niet alleen hoeft aan te kloppen bij de deur van het Fonds, en waarbij zijn partners ook niet de voorwaarden van hun interventie bepalen”. Een oplossing die ”redelijk” lijkt, maar ”wanstaltig is in de manier waarop deze tot stand is gekomen : door ruzies, verdeeldheid en gevit tussen Berlijn, Parijs en de belangrijkste Europese landen, zonder ook maar een greintje coördinatie of strategie”. ”We zijn lichtjaren verwijderd van de tijd waarin Helmut Kohl en François Mitterrand het eens werden over de gemeenschappelijke munt” of van de periode waarin ”Jacques Chirac en Gerhardt Schröder elkaar aan de vooravond van een top ontmoetten om de financiële vooruitzichten van de Unie voor de komende zeven jaar vast te stellen”.
Vanuit Portugees oogpunt
Zijn wij na Griekenland aan de beurt?
