Kies een taal
“Top van betekenisloosheid”, kopt het Handelsblatt. De Duitse krant doelt op de EU-China-top die op 20 september in Brussel plaatsvond, een ontmoeting van vertegenwoordigers van ’s werelds eerste en op twee na grootste economie. Het zou van groot belang zijn maar eindigde zonder noemenswaardig resultaat, schrijft de krant uit Düsseldorf. Na 15 jaar discussie over dezelfde kwesties (de eerste top vond in 1998 plaats) raakt China steeds gefrustreerder over “het complete onvermogen van de EU om tot daden over te gaan. Van Rompuy heeft niets te vertellen.”
Een van de pijnpunten is het EU-wapenembargo dat na de slachtpartij op het Tiananmenplein in 1989 van kracht werd. EUobserver meldt dat Wen Jiaboa er in zijn eerste woorden die hij aan EU-voorzitters Herman Van Rompuy en José Manuel Barroso richtte, al zonder omwegen zei dat ze het embargo moeten opheffen:
Ik zal eerlijk met u zijn over het opheffen van het wapenembargo voor China en het erkennen van China als volledige markteconomie. Wij hebben [hieraan] de afgelopen tien jaar hard gewerkt maar het komt niet tot een oplossing. Ik vind dit zeer spijtig. Ik hoop en ik geloof dat u van EU-zijde de kans zult grijpen om zo snel mogelijk het juiste initiatief te nemen om deze kwestie op te lossen.
EUobserver merkt overigens op dat het embargo in de praktijk genegeerd werd:
EU-landen verstrekten in 2010 voor bijna € 218 miljoen aan exportvergunningen voor defensiemateriaal naar China. Volgens EU-documenten kwam het leeuwendeel daarvan voor rekening van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Die landen leverden onderdelen voor vliegtuigen en grondvoertuigen, elektronische apparatuur, projectielen en voor meer dan € 13 miljoen aan “chemische en giftige biologische middelen, ‘middelen voor oproerbestrijding’ en radioactieve materialen”.
De China Daily meldt dat premier Wen zich hard inspant voor een EU-investeringsverdrag om “een investeringsklimaat voor bedrijven te scheppen met gunstige juridische en beleidsvoorwaarden”. Naar aanleiding van de woelige economische tijden die Europa doormaakt, merkt de staatskrant op:
De EU is China’s belangrijkste handelspartner, terwijl China de tweede grootste handelspartner van de Unie is, en diens grootste importbron. In 2011 werd er voor $ 567,2 miljard (€ 435,5 miljard) verhandeld en zag Europa daarnaast de Chinese investeringen met 94,5 procent toenemen naar $4,46 miljard (€3,42 miljard). Maar de handelsrelatie heeft wel te lijden onder de Europese schuldencrisis waardoor China’s export naar Europa in augustus 12,7 procent lager lag dan een jaar eerder, en dat voor de derde maand op rij.
Handelsblatt wijst erop dat Beijing ondertussen bij anderen in Europa aanklopt. Vooral bij Duitsland, aangezien Berlijn een van China’s grootste investeerders is en bereid om geheimen te delen op het gebied van technologie:
In diplomatieke kringen in Beijing wordt wel gezegd dat de Chinese machthebbers liever hadden dat de Duitsers de touwtjes in Europa in handen hadden. Het wantrouwen van de andere 26 lidstaten neemt daarom toe: probeert Duitsland een slaatje te slaan uit zijn relatie met China door minder aandacht aan de mensenrechten te schenken en daarentegen des te meer te investeren?
